| Ono što je za riesling Mosel, za chardonnay Burgundija to je za sauvignon blanc francusko vinorodno područje rijeke Loire, uz Sancerre i Pouilly Fume kao dvije kultne apelacije cijele regije.
Posjed Fouassier jedan je od najstarijih proizvođača obiteljskog tipa u Sancerre-u (ovo je 12. generacija). Početkom 20-og st., nakon pustošenja filoksere Jules Fouassier zasadio novi vinograd "Clos Paradis" (1902.). Zanimljiv kuriozitet je da vinogradari kao radnu snagu i u današnje vrijeme koriste magarce jer su neke parcele zasađene na svega 0.80 m razmaka u redu. Jules je uvijek bio preteča na mnogim područjima te je prvi koristio bakar i sumpor u borbi protiv peronospore odnosno pepelnice.
Danas se posjed proteže na ukupno 53ha od čega gotovo 80% otpada na plemenitu i vrlo staru sortu sauvignon blanc dok ostatak čini najdelikatnija crna sorta pinot noir. Njeguju tradicionalni uzgoj koji kombinira drevne metode sa biodinamičkim uzusima vinarenja uz sve prednosti suvremene ampelotehnike. Loza se ovdje njeguje na način da se sačuvaju sve posebitosti mikrolokaliteta. Vinogradi su 100 % organski tretirani te stoga nema prihranjivanja umjetnim gnojivima. Prinosi se kontroliraju zimskom i zelenom rezidbom a po potrebi se provodi i uklanjanje rodnih pupova u slučaju da opterećenje trsa ugrožava ciljanu kvalitetu.
Specifikum ovog imanja je da se od 80-ih god. svaki vinograd vinificira zasebno, respektirajući na taj način tlo svake pojedine parcele koje uz isto vinarenje obogaćuju vino različitim osobinama. Svaki terroir posjeduje sebi svojstvenu tipičnost a u svakom vinu koje potječe s istog tla možemo pronaći male razlike s obzirom na samu ekspoziciju vinove loze, starost i sl.
Najstariji dio podruma je izgrađen 1972. g., kada su stari podrumi ( izgrađeni u 16. st. ) u srcu Sancerre-a, postali premali da bi mogli pratiti proširenje obiteljskog vinograda. Od ove godine, kombinacijom tradicije i suvremene opreme u podrumu osigurava se idealna platforma za izradu vrhunskih vina.
Nakon primitka berbe, vrši se sekvencionalno prešanje bijelog grožđa u najmodernijim pneumatskim prešama. Ovaj "dugi pritisak" omogućava izdvajanje plemenitih aroma koje su sastavni dio kožice i mesa bobica. Nakon otakanja grožđani sok se gravitacijom prenosi u inox posude gdje se snižavanjem temperature potiče sedimentacija mošta. Nakon taloženja, postepenim podizanjem temperature potiče se alkoholna fermentacija koju provode isključivo autohtoni sojevi kvasaca tzv. „divlji kvasci“ koji se prirodno nalaze na pokožici bobica. To je trenutak kada prisustvujemo dugačkom i polaganom „rođenju vina“, koje kao i svako rođenje mora biti pomno praćeno.
|
